Sögur af vinstrimönnum og villum þeirra:annar hluti

..og sagan heldur áfra:

Erfitt er að trúa að svo skynugur maður sem Ögmundur er trúi því fymbulfambi sem hann bar þarna á borð, en svo vill til að Brynjar hefur meira til síns knappa máls en fram kom í þessum þætti. Við skulum skoða þetta aðeins nánar og byrja á máli sem rétt var tæpt á í þættinum, þ.e. mótmæli og óeirðir hér og í Evrópu árið 2012 til varnar hljómsveitarmeðlimum Pussy Riot, sem handteknar voru eftir gjörning í dómkirkju rétttrúnaðarkirkjunnar í Moskvu. Stúlkurnar fengu 2-3 ára dóma fyrir helgispjöll, sátu inni í 18 mánuði, en hafa nú verið náðaðar. Á þessum tíma sat herská vinstristjórn hér við völd, bæði í borg og ríki. Borgarstjóri Reykjavíkur og ráðherrar í ríkisstjórn Íslands tóku þátt í fordæmingu dómanna yfir þeim. Hins vegar hafa engir mótmælafundir verið haldnir og engir ráðherrar hafa tjáð sig vegna aftaka múslimskra kvenna sem grafnar eru lifandi, grýttar eða hengdar fyrir þá sök eina að hafa „gerst“ fórnarlömb nauðgana. Sama þögn ríkir í búðum femínista, öfgafyllsta arms Vinstri-grænna, sem af einbeittum vilja hafa leitt þessi dómsmorð hjá sér. Halla Gunnarsdóttir, framákona í femínistahreyfingunni og aðstoðarkona Ögmundar í ráðherratíð hans, vann meistararitgerð sína um viðhorf íranskra kvenna til frelsis og jafnréttis. Ritgerðina gaf hún út í bókarformi og ber hún heitið Slæðusviptingar; raddir íranskra kvenna[1]. Er þessi bók sérkennileg réttlæting á undirokun kvenna í múslimsku landi. Aðeins þannig verður niðurstaða Höllu, um að aðeins sé „stigsmunur en ekki eðlismunur á stöðu kvenna, til dæmis á Íslandi og í Íran“ (bls. 64-65), skilin. Þessa niðurstöðu setur hún fram eftir að hafa tekið viðtöl við 13 íranskar konur sem flesta (10/13) voru giftar og jafnvel komnar með uppkomin börn, þegar klerkastjórnin komst til valda árið 1979. Flestar voru konurnar af milli- eða yfirstétt sem er tiltölulega fámennur minnihluta hópur. Þær höfðu því notið mun meira frjálsræðis en almennt gerðist í Íran eða stendur írönskum konum til boða nú. Flestar höfðu notið frelsis til að ferðast til útlanda og sumar sótt sér menntun til annarra landa. Eftir valdatöku klerkastjórnarinnar, segir Halla: „Konur úr þeim hópi misstu stöðu sína í samfélaginu og í sumum tilvikum atvinnu sína. Lífsstíll þeirra varð allt í einu ólöglegur ...“ (bls.143) og á öðrum stað segir Halla „Hafa ber í huga að þessar konur búa í landi þar sem skoðankúgun ríkir og þær hafa einfaldlega ekki frelsi til að tjá sig. Margar eru hræddar við að tjá sig opinskátt“ (103). Í ljósi þessa er niðurstaða Höllu því undarlegri. Það er ekkert óeðlilegt við að þessar konur séu einmitt óánægðastar með stöðu sína. Íslam hefur alltaf átt stóran þátt í lifi írönsku þjóðarinnar, en undir keisarastjórninni losnaði um ýmsar trúarlegar hömlur. Þessar konur eru því eins og fuglar sem flogið hafa frjálsir en hafa nú verið fangaðir í búri.

 

Eftir valdatöku klerkastjórnarinnar var fjölskyldulöggjöf keisarans afnumin. Hún hafði veitt konum margvísleg réttindi, en nú urðu þær aftur undirsettar karlaveldinu. Þær eru „eign“ feðra sinna og síðar eiginmanna og við skilnað missa þær forræði yfir börnum sínum þótt stöku sinnum geti þær afsalað sér brúðarmundi í skiptum fyrir börnin. Fimmtíu vandarhögg eru refsing unglingsstúlku sem freistast til að stytta buxnaskálmar sínar. Það kemur fram í bókinni að flest viðtölin voru tekin í viðurvist annarra og mörg þeirra með aðstoð karla. Það er mikill ljóður á annars áhugaverðri bók að höfundur skuli ekki geta hafið sig yfir  pólitískan rétttrúnað sinn.  Niðurstaða bókarinnar, að aðeins sé stigsmunur á stöðu íranskra og íslenskra kvenna, er í hrópandi mótsögn við innihaldið og verður enn meira áberandi þegar litið er til þessa knappa og sértæka úrtaks sem unnið er með. Það má því öllum vera ljóst í hvaða átt pólitísk sýn Höllu hallast.

[1]   Halla Gunnarsdóttir, Slæðusviptingar: raddir íranskra kvenna, 2008, Salka, Reykjavík

Mynd #1 er af www.reasoningpolitics.worldpress.com

Mynd #2 er af www.mbl.is

                                                                        

                                                               .... framh.