Carla kætir

                                                                                   

The Botty that drove Mick (Jagger) potty. Og nú liggur Sarkozy kylliflatur fyrir henni. Áhrifamáttur kvenna birtist í ýmsum myndum..

 

Minntist einhver á opinn tékka?

Þeir eru skemmtilega ruglaðir þessir Samfylkingarmenn. Dögum saman höfum við mátt hlusta á sönginn um opnu tékkana sem nýr borgarstjórnarmeirihluti  gaf út með kaupunum á Laugavegskofunum. Og hvað gerist svo?

Viðskiptaráðherra lýsiti því yfir í kvöld að "ekki komi til greina að missa viðskiptabankana úr landi". Ef fúahjallarnir á Laugaveginum eru tilefni fyrir Samfylkinguna að leggjast í látlaus krampaflog, hvað segja þeir þá um ætlun Björgvins G. að þvinga bankana til að starfa á Íslandi? Borgin greiddi hátt í 600 milljónir fyri kofaræksnin. Uppgjör bankanna eru að birtast þessa dagana og þar er hagnaðurinn að skríða upp tugi milljarða. Hvað ætlar Björgvin að reiða fram til að halda bönkunum í landinu?

Fólk sem trúir því að skuldin hverfi við það að ríkið taki hana á sig kippir sér líklega ekki upp við yfirlýsingar viðskiptaráðherrans. Mér rennur kalt vatn milli skinns og hörunds.

Sálir til sölu

Þegar maður hlustar á umræðuna mætti ætla að skúrkarnir í stjórnmálum séu allir hægra megin, en dýrðlingarnir til vinstri. Heiðvirðar sálir með hugsjón flykki sér í vinstri flokkana, á meðan sjálfstæðismenn selji sál sína Mammoni. Þetta er tónninn sem löngum hefur verið gefinn. Svolítið fyndið, því engir tala meira um peninga, né hafa meiri áhuga á þeim, en svokallaðir félagshyggjumenn. Svo kemur upp mál eins og OR og hvað gerist? Sjálfstæðismenn láta steyta á málefninu á meðan "dýrlingarnir" selja hugsjónina. Félagshyggjan fór fyrir lítið þegar ákveðið var að kaupa valdastólana með almannafé. En það er einmitt boðskapur félagshyggjunnar "að eyða fjármunum annarra. 

Það eykur ekki á  trúverðugleikann að flytja viðmiðið til eftir hentugleikum. 

Á kotbúskapur við Ólaf

Nei, ætli hann vilji ekki frekar vera fastafulltrúi Íslands í öryggisráðinu. Sviðið er stærra og ljósin bjartari.

Tæplega 65% vilja Ólaf Ragnar áfram sem forseta

Af framboðsmálum

Það verður augljósara með hverjum degi sem líður hvers vegna Ingibjörg Sólrún Gísladóttir leggur í hverja heimsreisuna á fætur annarri til að reyna að afla framboði Íslands til öryggisráðs SÞ stuðnings. Hún hlýtur að finna samhljóminn. Hvergi annars staðar, nema hugsanlega á samkundum Samfylkingarinnar, er eins mikið talað og eins lítinn árangur að finna. Orð eru ekki dýr á þeim bæ.

Og nú tala ég þvert um betri vitund. ISG stráir gjöfum til allra átta á þessum ferðum sínum.  Gjöfum sem við, af rausnarskap, fáum að borga. Gjafirnar fær hún svo margfalt endurgoldnar komist Ísland í öryggisráðið, því þar eru smáaurarnir ekki taldir þegar að atkvæðagreiðslunum kemur. En kannski má maður bara þakka fyrir að ISG situr í stólnum núna, því með Valgerði þar, hefðum við eflaust orðið að hola SÞ niður á Bakka. Ekki hugnast mér það.

Svo er það spurningin: Hvernig ætlar hún að launa Ólafi Ragnari fyrir allt snattið?

 

Einfaldleikinn uppmálaður

Þeir eru hugmyndaríkir þarna á Oakland Tribune. Það einfaldar óneitanlega málin að flækja kjósendur ekki í ríminu. Óskiljanlegt að Samfylkingin í Hafnarfirði hafi ekki komið auga á þessa leið síðastliðið vor, þegar hún fóru að kanna hug bæjarbúa til stækkunar álvers. Svona kjörseðill hefði verið afdráttarlaus og komið í veg fyrir klofning og sárindi í fjölskyldum og vinslit sem seint mun sjá fyrir endann á.

Lýgin sem lifði í sjö ár

Hver man ekki eftir þessari mynd. Árið 2000 vakti hún hrylling og hatur á gyðingum og öllu því sem Ísraelsríki stóð fyrir í hugum múslima um gjörvalla heimsbyggðina og hleypti af stað öldu blóðsúthelling. Þessi mynd olli einnig straumhvörfum í afstöðu fjölmargra Vesturlandabúa til gyðinga.

Undanfarið hafa staðið yfir réttarhöld í Frakklandi vegna þeirrar videomyndar sem þessi mynd er hluti af. Sjónvarpsstöðin France 2 hefur verið þar í varnarstöðu, en umrædd videomynd var tekin af kvikmyndatökumanni þeirra 30. septmber 2000. Síðan þá hefur leikið grunur á að myndskeiðið hafi verið sviðsett. Fjölmiðlavakt í Frakklandi setti fram kæru á hendur sjónvarpsstöðinni en tapaði málinu. Fyrir áfrýjunarrétti komst dómari að þeirri niðurstöðu að taka bæri myndina til skoðunar fyrir dómnum og hafði France 2 frest til 27. september að leggja spóluna fram. Allar 27 mínúturnar.

Forsætisráðuneyti Ísraels sendi frá sér yfirlýsingu í dag um að myndskeiðið hafi verið sviðsett. Myndbandið sem sent hafi verið til sjónvarpsstöðva hafi verið stórgallað og útilokað hafi verið að kúlur ísraelsku hermannanna hafi getað grandað drengnum. Líkur eru á að þeir hafi niðurstöðu dómsins til að byggja á. Kannski trúa vestrænir fjölmiðlar þeim ekki, en þeir ættu þá að hinkra þar til dómurinn í Frakklandi sendir frá sér yfirlýsingu.

Hafa vinsældamælingar áhrif á hugsjónamenn

Þetta eru ekki fréttir fréttamiðlanna. "Ekki fréttir" eru hins vegar sífellt stagl fréttamiðla um óvinsældir Bush Bandaríkjaforseta. Á þeirri tuggu má staglast endalaust. Og ef það skyldi nú vera farið að hljóma hálf þreytulega, þá skal því samt haldið áfram ef vera kynni að enn sé einhver þarna úti sem ekki hefur verið með viðtökutækið rétt stillt.

En kannast einhver við að umræðan snúist um óvinsældir Bandaríkjaþings undir stjórn demókrata. Nei, getur það verið. Voru ekki svo miklar vonir bundnar við fyrsta kvenforseta þingsins. þessa þarna  sem mætti með öll barnabörnin við setningu þingsins svo ekki færi framhjá neinum að hún væri KONA. Það tók þessa nýju þingmenn átta mánuði að fatta að meirihluti þeirra dugði ekki til annars en að fá samþykkt frumvörp sem voru andvana fædd. Ef þau strönduðu ekki í öldungadeildinni þá beitti forsetinn einfaldlega neitunarvaldi sínu á þau.

Stóru loforðin um að nú skyldi herinn kvaddur heim frá Írak hafa smásaman gufað upp. Forsetaframbjóðendur demókrataflokksins fara nú í kringum allar spurningar um heimkvaðningu hersins, eins og kettir í kringum heitan graut. Jafnvel spurningin um hvort þeir muni kalla herinn heim fyrir 2013, já-segi og skrifa 2013, kallar ekki á önnur viðbrögð en klór í hnakka eða ypptar axlir "ómögulegt að sjá framtíðina fyrir sér" segir Hillary Clinton og er opinskáust þeirra allra í svari sínu.

Og nú, níu mánuðum eftir sigurmarseringuna inn á þingið hefur hinn gallharði friðarkjarni þingheims samþykkt frumvarp sem kallar á harðar refsiaðgerðir gegn Íran (bíddu, voru það ekki góðu gæjarnir) og hvetja nú stjórnina til að lýsa Byltingarvarðlið Íraks sem hryðjuverkasamtök. Þó fyrr hefði verið Guðmundur minn. Öldungadeildin tekur undir þessi orð og hefur nú uppgötvað hættuna sem Íraksstjórn stafar af stuðningi þessa "friðarríkis". Og allt þetta gerist á meðan friðardúfan sjálf, Ahmadinejad lék á alls oddi og sýndi sínar bestu hliðar í sölum Þameinuðu þjóðanna.

Ætli vinsældamælingarnar hafi verið farnar að kveikja á einhverjum perum?

Hverju getur maður átt von á næst?

Úreltur hugsunarháttur, hvað?

Rakst á smá pistil í nýlegu Viðskiptablaði eftir gamlan skólabróður, Börk Gunnarsson, sem vakti undrun mína og  umhugsun. Börkur hefur starfað um hríð hjá blaðinu og skilað þar áhugaverðum viðtölum og greinum. En þann 14. september hugsar hann upphátt og opinberar þar sjálfhverfu borgarbarnsins.  Með allt á hornum sér „fussar hann og sveiar“ yfir sjálfhverfu annarra. Telur að í landi sem hýsir aðeins 300.000 og þar af 200.000 á höfuðborgarsvæðinu, þá eigi fólk á Austurlandi enga kröfu á að Veðurstofa Íslands sinni þörfum þeirra til upplýstra veðurfrétta.  Það virðist gersamlega fara framhjá honum að veður tekur ekki tillit til fólksfjölda. Tvær milljónir manna voru í þessari viku flutt af heimilum sínum í Sjanghæ vegna fellibyls. Það er dágóður fjöldi, en þó mannslíf séu talin í milljónum í Kína þá hefur það verið siður okkar hér að hver Íslendingur skipti máli.  Fólk á landsbyggðinni á sama rétt til upplýsinga um veðurfar og höfuðborgarbúar, þótt það uppfylli aðeins þriðjung kvótans. Kannski meiri rétt. Ef hægt er að réttlæta tilvist ríkisrekinnar veðurstofu þá felst sú réttlæting í verndun mannslífa. Lífi allra. Hafi Börkur gleymt því, þá minni ég á að þessi 100.000 manns utan höfuðborgarsvæðisins á gjarnan lífsafkomu sína, líf og limi undir veðurspánni.  Jarðargróður er háður veðráttu; kvikfénaður, sláttur og ferðaiðnaður eru einnig undir veðráttu komin. Sjósókn til gagns eða gamans, fiskveiðar og hvalaskoðanir eru ekki stundaðar í hvaða veðri sem er. Borgarbarnið sem telur það „dæmalausa frekju“ af sveitavarginum að gera kröfu um þessa lágmarksþjónustu fyrir minnihlutahóp er þá eflaust með hugann við að höfuðborgarbúinn þurfi að komast í sumarbústaðinn sinn. Spurningin sem höfuðborgarbúinn stendur þá frammi fyrir gæti falist í því hvort regngallinn fylgi með í farteskinu eða GPS tækið í jeppaleiðangurinn. Auðvita, á fólk á höfuðborgarsvæðinu rétt á upplýsingum sem gagnast því í lífi og leik. En réttur þeirra er hvorki ríkari eða sjálfsagðari en réttur þeirra sem halda þessu landi í byggð. Veðurstofan hefur skyldur gagnvart öllum Íslendingum, hvar sem þeir eru búsettir. Vonandi áttar Börkur sig á þessu fyrr en síðar og hættir að blanda saman eplum og appelsínum. Byggðastofnun og bjargráðasjóðir hafa ekkert með skyldur Veðurstofunnar að gera.

Þá setur maður NYT aftur á Uppáhald

Það var dálítill miskilningur að loka á þessar sérstöku greinar, því allt annað efni blaðsins gat maður séð á öðrum miðlum.

New York Times opnar fréttavef sinn að nýju