Vinir Steingríms!

Fattlausi Steingrímur Joð hefur staðið í ströngu undanfarið. Blóðugur upp að öxlum stendur hann nú eftir að hafa svikið allar sínar hugsjónir og félaga sinna til þess eins að mega sitja að völdum. Eftir stendur hann án trúverðugleika. En Steingrímur ætlar sér ekki að taka fallið einn, hann hefur nú tryggt, með aðstoð gömlu kommajálkanna sinna, að íslenska þjóðin mun sitja á botninum meðal þjóða um ókomin ár. Og þegar hann hafði tryggt eymd sinnar eigin þjóðar á þingi brá hann sér austur í sveitir til að úthúða Sjálfstæðismönnum. Rétt svona eins og að það geri böðulsverkið betra. Árinni kennir illur ræðari segir efst á síðu eins bloggvinar míns og dettur mér þetta máltæki alltaf í hug þegar Steingrímur sveipar sig píslarvættisskikkjunni og slettir skyri á aðra.

En á meðan Steingrímur fattlausi elur á hatri austur í sveitum sitja Samfylkingarráðherrarnir á fréttamannafundum og hirða "heiðurinn" af "fórnum" hans. Smá greinarkorn í  Wall Street Journal í morgun sýnir veruleikann sem SJS neitar að horfast í augu við. Bolabrögðin og spellvirkin koma innan úr hans eigin ríkisstjórn. Fólkið sem var ósýnilegt á með Steingrímur stóð blóðugur við trogið birtist nú í sviðsljósinu. Hvergi er minnst á Steingrím Joð í greininni, en haft er eftir forsætisráðherranum, sem lofar  samkomulagið að þetta sé "mesta fjárhagslega skuldbinding sem íslensk ríkisstjórn hefur nokkurn tíma undirgengist". Já, það var og.

En Samfylkingin er alltaf söm við sig. Aðrir vinna vinnuna, en hún uppsker ávextina (þegar þeir bjóðast).

 

Mynd: www.wsj.com