Byrjum á bensíninu

sagði Egill þegar hann hóf þáttinn sinn í dag. Tillaga Sjálfstæðismanna var þar til umræðu og þótti mönnum misjafnt um. Benti Jón Gunnarsson á nokkur dæmi þess hvaða áhrif lækkað bensínverð mundi hafa á líf fólks og hegðun. Mörður Árnason sá bara fyrir sér kostnað ríkissjóðs við það að leyfa landsmönnum að þjóta lengur og hraðar um vegi landsins. Blés hann á þær mótbárur að þessi lækkun gæti örvað atvinnulífið, hækkað kaupmátt og haldið vísitölunni niðri. Kommakratinn sá bara kostnað ríkissjóðs auk þess sem bensínverð myndi bara halda áfram að hækka.

Hin kratíska sýn er alltaf sú að engum ráðum verði við komið til að sporna við vandamálinu og það sé hvort eð er öðrum að kenna. "Leggjum upp laupana og göngum í ESB" er hið sígilda svar kratans. Svipuð viðhorf ríkja hjá bandarískum krötum. Reyndar hafa þeir enn ekki lagt til að BNA gangi í ESB en þeir vinna að því leynt og ljóst að taka upp sömu stjórnarhætti; risastórt ríkisvald og afnám lýðræðis.

Þótt bensín verð í BNA sé hlægilega lágt miðað við hér, þá þykir landsmönnum þar það alltof hátt. Kratarnir komust upp með að kenna Bush þáverandi forseta um bensínverðið í forsetatíð hans, þótt nú sjái þeir kýrskýrt að þeirra forseti, Obama, hafi ekkert með bensínverð að gera og sé bara fórnarlamb aðstæðna og ömurlegra stjórnarhátta sem rekja má til repúblikana. Kanakratar kjósa fremur að kanadísk olía sé seld til Kína en að hún sé keypt yfir landamærin og geti þannig spornað við innflutningi um langan veg frá óvinveittum ríkjum. Enn eru þeir fastir í grænum fjötrum Gore-trúboðsins.

Gulldrengurinn Obama hafði lofað þeim "Green energy gold rush" og enn bíða þeir eftir að flóðgáttir opnist og gullið streymi inn. Það virðist ekkert bíta á þá að fé hafi verið ausið í björgunarpakka gjaldþrota fyrirtækja eins og Solyndra sem sporðrennti $530 milljónum áður en það dó. Eða $1.4 milljarðar sem fóru í fyrirtæki Roberts Kennedy Jr, BrightSource þar sem hvert starf sem til verður mun kosta á bilinu $1,4-2.8 milljónir. Rafmagnsbíll GM, Volta sem aðeins seldist í nokkur þúsund eintökum hefur nú verið innkallaður vegna sjálfsíkveikjuhættu sem reynst hefur umfangsmeiri en hægt er að þagga niður.  

 

Þessi ofurtrú stjórnmálamanna á niðurgreidda græna orku er að koma í bakið á þeim. Ríkisrekinn iðnaður er í engu arðbærari í dag en þegar Sovétríkin settu sínar 5 ára áætlanir í forgang eða þegar bæjarútgerðir áttu að bjarga atvinnumálum á Íslandi. Milljarðar hafa sokkið í fúafen þessa sovéska hugsunarháttar. Augu almennings eru ekki bara að opnast vegna Solyndra heldur eru ríki um allan heim að uppgötva þá botnlausu hít sem grænn iðnaður er. Danmörk, Skotland og Frakkland eru í auknu mæli að leggja niður orkuöflun með vindmyllum vegna gífurlegs viðhaldskostnaðar og landmengunar. Spánn, sem átti að vera fyrirmynd annarra landa um sjálfbæra sólarorkunýtingu hefur ekki lengur efni á þessu pjatti. Og nú síðast er forustusauðurinn um vistvæna orkugjafa, Þýskaland, að koxa á ævintýrinu.

Í þetta verkefni hafa Þjóðverjar mokað €100 milljörðum og þar með hækkað orkukostnað meðal heimilis um ca 30.000 krónur. Störf sem skapast við þessar niðurgreiðslur kosta € 135.000 stykkið og drjúgur hluti þeirra verður til í Kína. Þrátt fyrir þennan gífurlega kostnað er sólarorka aðeins 0.3% af landsnotkun, en heildar notkun Þjóðverja af vatns, sólar og vindorku er samkvæmt Ráðuneyti Efnahags og tækni aðeins um 1.8% af heildarnotkun. Ráðherra þessa málaflokks, Philipp Rösler, telur síhækkandi kostnað við sólarorkuna vera farið að ógna efnahagslífi þjóðarinnar. (Hér er látið vera að minnast á björgunarpakkana sem eru póstaðir síendurtekið til Grikklands og sem Þjóðverjar standa undir að stærstum hluta).

Þjóðverjar öfunda okkur af orkuauðlindunum, þessum óheyrilega auði sem við eigum í formi vatns og jarðhita. Þeir sjá möguleika á því að eignast hlutdeild í honum ef Ísland gengur í ESB. Sumir eru jafnvel til í að aðstoða þá við það. Það hlýtur að vera blóðugt fyrir hina stoltu þýsku valdhafa að horfa á að þessi litla þjóð norður í ballarhafi sem hitað getur u.þ.b. 90% heimila með vistvænni orku og selt afgang til iðnaðar og eiga auk þess afgang.  

 En ríkidæmi Þjóðverja leyfði þeim að leika sér með auð sinn þegar trúboðið um hlýnun jarðar af mannavöldum fór af stað. Þeir fóru fremstir og fluttu fagnaðarerindið áfram til snauðari þjóða. Þeir höfðu efni á því að taka á sig þungann af útblásturskvótanum þegar ESB ríkin gerðu með sér viðskiptasamning um losun. Nú horfa þeir upp á að milljarða niðurgreiðslur eru ekki að gera þeim nokkuð gagn. Við lok þessarar aldar munu € 100 milljarðarnir aðeins hafa tafið hlýnun jarðar um 23 klukkustundir.

Ofan á þetta bætist að nýjustu rannsóknir benda til að við stefnum inn í nýja ísöld og í því klíma getur hlýnun jarðar af völdum manna aðeins verið blessun.

Söfnuðirnir vestan hafs og austan ættu að fylgjast náið með því sem fram vindur í rannsóknum á þessu sviði.