Málefnaleg umræða, eða hvað?

Varúð! Ekki fyrir viðkvæmar sálir. 

Það verður ekki annað sagt en þessi fríða frú nýti tjáningarfrelsi sitt til fullnustu. Hún tvinnar þarna saman bölbænum yfir náunga sem heitir John Mackey og hvetur aðra til að sniðganga fyrirtæki hans. Mackey er stofnandi og forstjóri verslunarkeðjunnar Whole food sem við könnumst við frá þeim tíma þegar Guðni Ágústsson stefndi á stórkostlegan útflutning á lífrænum landbúnaðarvörum til BNA. Viðskiptavinir Whole food eru aðallega hálauna menntamenn sem hafa efni á að dekra við sig í mat, telja sig eiga að hafa vit fyrir öðrum og kjósa demókrataflokkinn í kosningum . Verði þessari konu að ósk sinni munu þessir "dýrmætu" viðskiptavinir nú snúa sér eitthvert annað. 

Hvað skyldi nú John Mackey hafa gert af sér til að kalla yfir sig alla þessa heift? Flestir myndu segja að hann hefði bara nýtt sér stjórnarskrárbundinn rétt sinn til að tjá sig. Og það meira að segja á penan og kurteislegan hátt. En ekki að mati frúarinnar. Glæpur hans var að andmæla gríðarlega fjárfrekri endurskipulagningu heilbrigðiskerfis BNA með frumvarpi sem forsetinn hefur nú lagt fyrir þingið. Frumvarp sem gengur almennt undir nafninu Obamacare en gæti á hverri stundu stökkbreyst yfir í Kennedycare þyki það hljóma betur. Hér er um trúarbrögð að ræða og frúnni þykir sem Mackey hafi svívirt guð sinn. 

Margir hafa sett fram gild rök gegn þessu milljarða dollara óskaverkefni Baracks Obama, sem segja að þjóðin hafi ekki efni á því, að það væri nær að sníða gallana af þeim kerfum sem nú þegar eru til staðar, að tugir milljóna manna séu án sjúkratrygginga sé rangt (sjá skífurit) og því ætti frekar að koma böndum á kostnaðaraukann í núverandi kerfi sem stafar, ekki hvað síst af slysabótalöggjöfinni sem tryggir að kostnaður heilbrigðisþjónustunnar sé minnst 25% hærri en hann þurfi að vera.

John Mackey, líkt og svo margir aðrir, nýtti rétt sinn til að tjá sig um málið. Þá brá svo við að allt varð vitlaust. Tunglgólararnir trylltust. JM var ekki að hafna umbótum í heilbrigðiskerfinu. Hann var aðeins að miðla af reynslu sinni sem atvinnurekandi sem greiðir sjúkratryggingar starfsmann sinna auk þess að leggja árlega $1.800 é einkasjóð hvers starfsmanns. Fé sem þeir geta nýtt til að bæta eigin heilsu. Tillögur hans miða að einföldun kerfisins, s.s. með jöfnun skattaafsláttar, aukinnar samkeppni, umbóta á slysabótalöggjöf og Medicare prógramminu.

Munurinn á viðhorfi Mackeys og annarra felst aðallega í því að viðskiptavinir Whole food, líkt og þessi ágæta kona sem tjáir hug sinn hér að ofan, líta á hann sem sinn. Meðlim í sértrúarsöfnuðinum sem þau tilheyra. Þetta eru umhverfisvænir- lífrænir- lífsstíls-menntamenn sem tilbiðja guð sinn, Barack Obama og leyfa ekki trúvillingum að saurga áform hans. Öfgafull viðbrögð þeirra minna á íslamistana sem standa vörð um guð sinn, Múhameð, með barsmíðum og brennum.

Grein JM var ekkert minna en helgispjöll í hugum sértrúarsafnaðarins. Hann leyfði sér að vera á öðru máli en guðinn, leyfði sér að benda á að fjárlagahalli upp á $1.800 milljarða fyrir árið 2009 og fimmföldun hans á næstu 10 árum leyfði ekki þetta bruðl sem frumvarpið ber með sér. Og til hvers? Til að koma á kerfi eins og í Kanada þar sem 830 þúsund manns sækja sér lækningu suður yfir landamærin vegna skorts á þjónustu heimafyrir eða efna til 1.8 milljón manna biðlasta eins og í Bretlandi?

En líklega var stærsti glæpur JM að velja inngangsorð að grein sinni úr safni ógnarskelfisins mikla Margretar Thatcher sem sagði: Vandamálið við sósíalisma er að á endanum rennur annarra manna fé til þurrðar.

Þessi orð höggva nærri grundvelli hugmyndafræði demókrata sem líkt og vinstrimenn í Evrópu eru örlátir á annarra fé. Innst inni vita þeir að þetta er rétt. Þeir horfa uppá að slík greiðasemi er að koma þeim í koll í fylkjum sem lengst hafa verið undir demókratískri stjórn, eins og t.d. New York og Kaliforníu. Fylki sem nú þurfa á gjörgæslu að halda. Skattheimta er að sliga þessi ríki og íbúarnir gera uppreisn því þeir vita að þeir hafa ekki efni á þessari botnlausu eyðslu. En þingmennirnir þeirra sofa enn værum svefni.

Um öll Bandaríkin eru menn að vakna til vitundar um að peningar annarra munu ekki duga til. Kostnaðaraukinn sem fylgir frumvarpi Obama mun að endingu koma úr þeirra eigin vasa og biðlistinn verða að þeirra veruleika. Kalifornía er fyrirmyndin og því hafna þeir áskorun dömunnar hér að ofan. Gera innkaup sín í Whole food, styrkja hið kapítalíska kerfi og kaupa hlutabréf i sinni eigin framtíð.

Á Íslandi hugsa valdhafarnir eins og í Kaliforníu að hægt sé að skattleggja sig út úr vandanum. Líkt og í Kaliforníu munu þeir vakna við að skattborgararnir greiða atkvæði með fótunum.