Kosið um te eða töfrabrögð

Í þing- og öldungadeildarkosningum í BNA á þriðjudag stendur valið milli tebollans og töfrabragða. 

Eitthvað er nú farið að fölna birtan af töfralampanum sem Barack Obama nuddaði svo óspart í kosningabaráttunni 2008 og fleytti honum á forsetastól BNA það ár. Nú velja sífellt fleiri gamla beyglaða teketilinn, sem býður reyndar ekki upp á eins stórkostlegt "stjörnuskot", en er líklegri til að halda á mönnum hita á þeim köldum vetrarkvöldum sem framundan eru. Helsta krafa Tehreyfingarinnar, sem kennd er við uppreisnina í Boston 1773, og sem nú sækir á í þingkosningunum er: "minni afskipti ríkis og lægri skattar". Ekki vanþörf á að minna á þennan boðskap, því nú er fjárlagahallinn komin í 13,616 trilljónir (trilljón er tala með tólf núll fyrir aftan sig) og heildar skuld ríkisins 94% af þjóðarframleiðslu. Árlegur halli siglir hraðbyr upp á við. Líkt og ríkisstjórn Íslands kann Obama aðeins trixið að skattleggja. Hann hefur engin ráð með að koma hjólum atvinnulífsins í gang.  Fjölgun opinberra starfsmanna þyngir aðeins róðurinn eins og hér. Þegar valið stendur milli vinnu og örbirgðar þá kýs almenningur vinnu. Bandaríkjamenn hafa nú fengið smjörþefinn af merkingunni bakvið VONIR og BREYTINGAR Obama. Á bakvið töfra og óskhyggju er botnlaust fen skulda. Skuldir sem greiddar verða úr vösum skattgreiðenda, barna þeirra, barnabarna og barnabarnabarna þeirra.

Obama er farin að undirbúa ósigurinn í þingkosningunum. RealClearPolitics líkir þessum undirbúningi við skotgrafarhernað. Menn grafa skotgrafir og koma sér fyrir. Ekki veitir af því flóttinn úr liði Obama er orðin svo áberandi að honum verður ekki lengur leynt. Reynt er að halda því fram að ekkert sé eðlilegra en að skipta út í æðstu embættum innan stjórnarinnar á þessum tíma. Sagan segir þó annað.

Og skiptin eru líka athyglisverð. Tvær óþekktar skrifstofublækur úr kerfinu eru settar inn í stað þungavigtarmanna. Rahm Emanuel var, áður en hann varð starfsmannastjóri Hvítahússins kjörin öldungadeildarþingmaður Illinois-ríkis og þjóðaröryggisráðgjafinn sem nú yfirgefur stjórnina er fjögurra stjörnu hershöfðingi sem stýrt hafði sameinuðum herafla í Evrópu. Embættismennirnir sem nú taka við eru þekktir fyrir að vera reddarar en ekki stefnumótunarmenn. Þeir eru ódýra fallbyssufóðrið sem fylla má með skotgrafirnar.

Flóttinn er kominn á fulla ferð. Hann minnir á fræga líkingu við nagdýr og sökkvandi skip enda fjöldinn slíkur og ekkert eðlilegt við hann. Allir þjóðaröryggisráðgjafar 5 fyrrverandi Bandaríkjaforseta hafa enst í minnst 4 ár utan ráðgjafi Ronald Reagans,  en Condy Rice yfirgaf embættið aðeins til að taka við utanríkisráðuneytinu sem í flestra augum er talið skref upp stigann. Bill Clinton losaði sig reyndar við starfsmannastjóra sinn, Mack McLarty eftir 20 mánuði, en aðrir lifðu af kjörtímabilið. Emanuel er eftirminnanlegri en flestir í embættinu og mun lifa í minningu manna lengur þó ekki sé það fyrir annað en óheflaðan munnsöfnuð og ófyrirleitinna vinnubragða. Átti nærvera hans drjúgan þátt í að koma Chicago-thuggery stimplinum á Obama og hans menn.

Fjármálastjóri Obama stjórnarinnar, Orszag, á stystan feril í starfi í Hvítahúsinu, en Clinton hækkaði sinn fjármálastjóra í tign eftir álíka dvöl í embætti, þegar hann gerði hann að starfsmannastjóra. Nú er öldin önnur og staffið hverfur á braut. Efnahagsráðgjafi stjórnarinnar, Christina Romer yfirgaf skipið í september og nú er formaður Þjóðarefnahagsráðsins, Larry Summers líka á förum. Þetta er eina embættið innan stjórnsýslunnar sem afsökun Obama stjórnarinnar á við. Menn virðast ekki verða langlífir sem þjóðarefnahagsráðgjafar og þarf þá ekki bankahrun til. En eflaust verða margir fylgismenn Obama fegnir að sjá Summers yfirgefa húsið, því þetta er maðurinn sem var rekinn frá Harvard fyrir að draga í efa akademíska hæfni kvenna í ákveðnum greinum. Svo mikið varð einum efnafræðiprófessor skólans við þessi orð rektors að steinleið yfir hana og átti hún við andlega erfiðleika að stríða allt þar til Summers var rekinn. Skoðun Summers hefur eflaust stuðað einhverja fleiri, því slík er stærðargráða glæps Summers að ekki verður annar stærri drýgður í hinum pólitíska rétttrúnaðarheimi háskólasamfélagsins. 

Ef fer sem horfir að demókratar tapa þinginu í hendur repúblikönum og jafnvel öldungadeildinni líka, þá eru horfur Obama til endurkjörs farnar að daprast verulega. Þá dugir ekki að nudda lampann góða og vona hið besta. Þessi mynd að neðan gefur í skyn að nú þegar séu demókratar farnir að horfa í kringum sig.

          

Framhjáhald af fyrstu gráðu og kunnáttumaður í bóli bjarnar.

 

Mynd1,2,3: www.townhall.com